„Nowa polityka polonijna” — obszar tworzenia wspólnoty czy przestrzeń gry interesów?

Polityka polonijna podlegała od 1989 r. istotnym przemianom, które znalazły wyraz, z jednej strony, w treści kluczowych dokumentów zawierających jej założenia, z drugiej zaś — w praktyce jej realizacji. Ostanie 25 lat pozwoliło obserwować również znaczące zmiany instytucjonalne w systemie realizacji tego obszaru polityki zagranicznej, które można nazwać tworzeniem „nowej polityki polonijnej”. Procesy te charakteryzują się odejściem od postrzegania polityki polonijnej w kategoriach aksjologicznie warunkowanych zobowiązań państwa polskiego wobec Polonii oraz opieki nad nią na rzecz definiowania jej jako instrumentu realizacji polityki państwa polskiego i polskiej racji stanu. Jednym z wymiarów tych przemian jest także redefinicja Polonii i Polaków za granicą jako specyficznie rozumianej wspólnoty.

The policy towards Polish diaspora since 1989 has been the subject of substantial changes, reflected, on the one hand, in key program documents, and on the other hand, in the practice of its implementation. The last 25 years allow to observe significant institutional changes in the area of Polish foreign policy, which may be called the creation of the “new policy towards Polish community abroad”. These processes can be characterized as the shift from perceiving the Polish community abroad in terms of axiologically conditioned obligations and care of the Polish state towards the Polish community to defining it rather as an instrument of the Polish state policy and its raison d’etat. One of the dimensions of these changes is also the redefinition of Polish community and the Poles living abroad as a specific type of community.