NOWA ZELANDIA: WPŁYW CZYNNIKÓW GLOBALIZACJI NA ROZWÓJ POLITYKI IMIGRACYJNEJ

W artykule podjęto się analizy polityki imigracyjnej w Nowej Zelandii. Polityka ta wpływała również na prawo imigracyjne, co odzwierciedla się w tekście. Autor przyjął założenie, że procesy globalizacji, takie jak unifikacja postaw i integracja gospodarcza oraz dywersyfikacja kulturowa, były czynnikami determinującymi rozwiązania przyjęte przez władze brytyjskie i nowozelandzkie w zakresie polityki imigracyjnej w czasie ostatnich 150 lat. To studium skoncentrowane jest na przypadku Polaków, na barierach i możliwościach osiedleńczych, jakie tworzyli politycy i ustawodawca w Aotearoa. Postawiono hipotezę, stanowiącą przypuszczenie, że polityka imigracyjna w Nowej Zelandii i związane z nią ustawodawstwo kreowane były stosownie do priorytetów życia gospodarczego i dominujących ideologii. Dokonana analiza i synteza obejmuje okres od podpisania traktatu z Waitangi (1840 r.) do 2015 r.

In this article an author conducts an analysis of New Zealand’s immigration policy. This policy influenced also immigration law, which is mirrored in the text. The author has made an assumption that the processes of globalization such as: the unification of attitudes, economic integration, and cultural diversification were the determining factors behind the solutions applied in British and New Zealand immigration policy over the past 150 years. This study is focused on the case of Poles, on the barriers and possibilities for settlers, 150 Marcin Wałdoch which were created by politicians and legislators. The hypothesis is that immigration policy and immigration law that are bound with each other were created according to the priorities of economic life and dominant ideologies. The conducted analysis and synthesis concern the period from the time The Treaty of Waitangi (1840) to the year 2015.