Starożytne i średniowieczne rozumienie szczęścia

Dążenie do szczęścia lub też wysokiej jakości życia było od wieków przedmiotem starań człowieka. Dyskusje na temat sposobu osiągnięcia zamierzonego celu prowadzono już w starożytności i nieprzerwanie trwają do dziś. Co więcej, zjawiska kryzysowe, jakie współcześnie można zaobserwować w światowej gospodarce, powodują, że zagadnienia dotyczące wysokiej jakości życia stają się bardzo medialne, wręcz modne. Szczęście, podobnie jak i jakość życia, są pojęciami wieloznacznymi, a dostrzeganą nawet w naukowych opracowaniach różnorodność wywodzą z wielu rozpowszechnionych przez lata opracowań i ustnych przekazów. Współcześnie dominuje podejście o charakterze podmiotowym, określające szczęście jako subiektywne zadowolenie z życia. W starożytności i średniowieczu pojęcie szczęścia miało natomiast charakter przedmiotowy, obiektywny oznaczający pewien doskonały stan łączący wszelkie dobra.