O micie rozłamanym w filozofii religii i teologii

Artykuł dotyczy pojęcia mitu rozłamanego, nazwanego w ten sposób przez niemieckiego teologa i filozofa Paula Tillicha (1886-1965). Teza, jaka się z tym pojęciem wiąże, głosi, że wszystkie religie, w tym także chrześcijaństwo, posługują się językiem mitycznym, który wyraża prawdy moralne i intuicje metafizyczne, nie zaś obiektywne fakty i stany rzeczy, które mogą być przedmiotem wiedzy. Mit rozłamany nie oznacza odrzucenia mitu jako zwykłej nieprawdy, lecz rozłamanie na nieprawdę, jaką jest szata opowieści pojęta dosłownie, i prawdę, jaką jest (aczkolwiek nie zawsze i w różnym stopniu) inspiracja moralna i duchowa. Mit rozłamany jest samoświadomy, ale nie zostaje zdyskredytowany. W artykule formułuje się sześć racji, które mogą przemawiać na rzecz takiego poglądu. Autor uważa, że przyjęcie opisanego stanowiska przez społeczność ludzi wierzących może być bardzo trudne, toteż tradycyjny dyskurs wiary, w którym artykuły Credo pojmuje się dosłownie (choć z uwzględnieniem pojęć tajemnicy i analogii), trzeba uznać nie za anachronizm, ale za autonomicznego partnera dialogu.